Gdy dotarli do ogrodu zoologicznego, Marley stanął w długim rzędzie powozów, zeskoczył na ziemię, obszedł faeton i podał jej rękę. - Byliśmy przyjaciółmi, póki nie zaczął się domagać, żeby wszyscy sprzedali swoje francuskie posiadłości. W końcu nie chciał nawet siadać z nami do stołu. Muszę przyznać, że bardziej brakuje mi jego brandy niż jego samego. On tego nie zrobił, stwierdziła Victoria. Tak naprawdę nie obchodziły go poglądy Thomasa, a jedynie je tolerował, bo lubił jego trunki. Poza tym był wiecznie zaabsorbowany sobą i jak ognia unikał zbędnego wysiłku. Na pewno nie chciałoby mu się knuć skomplikowanych intryg. - Chyba zemdleję - powiedziała niepewnym głosem. - Sinclair Grafton mordercą? Dlaczego mnie nie uprzedziłeś, zanim poszłam z nim tańczyć? - Próbowałem. A tymczasem, póki Sin kontynuuje znajomość ze swoją śpiewaczką, nie ma powodu, dla którego my nie moglibyśmy się spotykać. - Tak sądzisz? Czuła się jak aktorka na scenie. - Oczywiście. A jeszcze lepiej, gdybyśmy przekonali Althorpe'a, żeby płacił nam... powiedzmy pięć tysięcy funtów rocznie za to, że zachowamy dla siebie nasze podejrzenia. Przez chwilę korciło ją, żeby roześmiać mu się w twarz. - A jeśli postanowi mnie uciszyć? Nie zapominaj, że mieszkam z nim pod jednym dachem. - Nie odważy się. Wszyscy od razu by się domyślili, że zabił również Thomasa. - Co dla mnie byłoby niewielką pociechą - stwierdziła sucho. Gdy zmierzył ją badawczym wzrokiem, uświadomiła sobie, że kpiny nie są najlepszą taktyką. Nagle udała wielkie zainteresowanie bajecznie kolorowymi papugami z Ameryki Południowej. - Potrzebuję cię, Vixen - szepnął Marley. I moich pieniędzy. Spojrzała mu w oczy. - Daj mi trochę czasu. Jak na jedno popołudnie dużo się dowiedziałam. Chcę wszystko przemyśleć. - Oczywiście, ale musisz mi zaufać. Jestem dla ciebie stworzony. Sin Grafton nigdy mi nie dorówna. Nie miał nawet pojęcia, jak bardzo się mylił. 14 Astin Hovarth ściągnął wodze gniadego wałacha i zza dużego wozu pocztowego obserwował, jak Sin Grafton wraca do swojego wierzchowca i odjeżdża w stronę Covent Gardens. Uśmiechnął się do siebie i zastanawiał przez chwilę, czy go dogonić i przekazać nowo odkryty dowód w sprawie Thomasa, ale szybko zarzucił ten pomysł. Doszedł do wniosku, że fragment listu, użyty do zaznaczenia strony w książce, lepiej